ներքին հանգեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɾkʰin hɑŋˈɡɛɾ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Հատուկ անուն
- (գրկն․) հնչյունակրկնություններ ոչ թե բանաստեղծական տողերի վերջում, այլ նրանց ներսում, երբ բանատողի միջին մասում գտնվող բառերը համահնչյուն են կամ բանատողն ավարտող բառերի հետ, կամ տողում եղած կից բառերի հետ, կամ կից տողի մեջ գտնվող բառերի հետ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։