ներքին միջավայր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɛɾkʰin mid͡ʒɑˈvɑjɾ]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) անձի օրգանիզմի և հոգեկան վիճակների միասնությունը, որը արտաքին միջավայրի (օբյեկտիվ իրադրություն) հետ միասին կանխորոշում է նրա վարքը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։