ներքին սեկրեցիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɾkʰin sɛkɾɛt͡sʰˈjɑ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (կենսք․) հատուկ բջջիջների և օրգանների կողմից կենսաբանական ակտիվ նյութերի առաջացման պրոցես, երբ այդ նյութերն արտազատվում են արյան կամ ավշի մեջ։ «Ներքին սեկրեցիա» տերմինը 1855-ին մտցրել է Կ. Բեռնարը, որպես յուրահատուկ մասնագիտացած օրգանների ֆունկցիա
- ներզատիչ գեղձերի կողմից օրգանիզմի համար անրաժեշտ մի քանի նյութերի` հորմոնների արտադրություններն ու արյան կամ ավիշի մեջ փոխանցումը
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։