Jump to content

նվագարանագիտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nvɑɡɑɾɑnɑɡitutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (երաժշտ․) գիտություն, որն ուսումնասիրում է նվագարանները, դրանց կառուցվածքը, ձայնածավալը, տեխնիկական և ակուստիկ հնարավորությունները, հատկությունները, կատարողական և արտահայտչական միջոցները, ինչպես նաև դրանց դասակարգման սկզբունքները


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։