նվազագույն առավելություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nvɑzɑɡujn ɑrɑvɛlutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (սպորտ․) մրցության ընթացքի կամ նրա ավարտից հետո հաճախակի հանդիպող այնպիսի իրավիճակ, երբ մրցակից մարզիկներից (թիմերից) մեկը մյուսի նկատմամբ միայն մեկ գոլի (տափօղակով հոկեյ, ֆուտբոլ և այլն) կամ մեկ միավորի (բասկետբոլ, ըմբշամարտ և այլն) առավելություն, ունի կամ մրցամարտը շահել է ակտիվության շնորհիվ (ձյուդո, կարատե, սամբո և այլն) շնորհիվ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Միքայել Իսպիրյան, Մարզանունների բացատրական բառարան, Երևան, 1984 — 180 էջ։