շան լակոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. անարգական արտ. է (վիրավոր.) ◆ Այնպես կթակեի քեզ, շան լակոտ, այնպես կհասցնեի մերկ հետույքիդ։ Պերճ Զեյթունցյան ◆ - Սը փսխո՞ւնքը, շան լակո՞տը, վո՛ւյ, վո՛ւյ։ (Թլկատինցի) ◆ «Աջակցեին» կառավարության, օր առաջ երևան հանելու համար «շունին լակոտը», Սողոմոնեց տղան։ Հակոբ Օշական ◆ - Ինչի՞, տո, շա՛ն թուլա... Դու ո՞վ ես. ի՛նչ մարդ ես ըստեղ։ Վրթանես Փափազյան
  2. հիացական արտ. է ◆ - Եղբա՛յր... երևույթները բացատրելու այս ի՞նչ դրություն ունի շան լակոտը: Պողոս Գյուբելյան ◆ - Բա՜, տեսաք էն շան թուլին, մեր սաղ մահալումը [«համայնքում»] վարժապետ Մինասի նման խելոք մարդ չկա։ (Ակսել Բակունց)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։