Jump to content

շան ծնունդ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (վաստակ, ցնկնած- վիրավոր ) անարժան անարգ ◆ Կասես, կասես, շան ծնունդ: ԱլՇ ◆ Մարդը սրճարանեն շիտակ հարսին տունը գնաց և «շան ծնունդ»ին աղեկ տփեց մըն ալ ինք քաշեց։ Արփ ◆ Պետիկին տղան, օռնալե՜ն տա հոգին, ասանկ ու այսչափ հայտնի չարության հեղինակ ճանչցինք [ճանչ-ցինք]. շան ցնկնածը: (Թլկատինցի) ◆ Շան վաստակները կրակարանը շատ մոտ էին սարքել բնին, և կրակը լիզել էր բունը։ Մուշեղ Գալշոյան ◆ - Հորդ արևով երդում մի՛ ուտի, շա՛ն փորից դուրս պրծած: Սերո Խանզադյան

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։