իրեն մեծ ճիգով զսպել (դիմանալու), ատամները սեղմել ◆ - Է՜, ի՞նչ եղավ, որ մինչև հիմա սեղմեր եմ շրթունքներս: Ալ չե՛մ կրնար լռել։ Լևոն Շանթ◆ Օգտագործման օրինակ չկա(см. խորհուրդներ). Մեկը սիրում է միայն շուրթերո՜վ, / Մեկը՝ շուրթերը սեղմած դիմանո՛ւմ։ ԳԷ ◆ Այն օրեն սկսյալ երեսուն տարի՝ Լենկթիմուր չի խնդաց երբեք։ Կ 'ապրեր այնպես, շրթունքները սեղմած: Գորկի
