ասում են, երբ մի փորձանքից՝ վտանգից ազատվում (ո՞ւմ էի... լավություն արել) ◆ Դուրս եկա ու ասում եմ՝ «փառքդ շատ, տենես ո՛ւմ էի մի կտոր հաց տվել՝ առաջս եկավ: Թեթև պրծա»։ Ստեփան Զորյան◆ - Աստուծո ողորմությանը մեռնիմ, որո՞ւ բրդոն մը հաց տվեր էի, որ ձագուկս կոտորածեն ճիշդ տարի մը առաջ Ամերիկա գնաց ու ազատեցավ։ Վահե Հայկ◆ Ո՞ր [«ո՞ւմ»] բրդոն մը հաց տվեր էի, որ պատերազմեն առաջ հոն գնաց, հիմա ալ կ'ապրի։ ն
