(խսկց․) ո՞վ ի՞նչ ես (է...), ի՞նչ ես (է...) ներկայացնում (վիրավոր.) ◆ - Ասա տեսնանք, դու ո՞ւմ շունն ես, որ սաղ շաբաթ ղալմաղալը քցել ես գեղը, հլա քյոխվի հրամանին էլ դեմ ես գնում։ Վրթանես Փափազյան◆ - Նա ո՞ւմ շունն էր որ ինձ հետ ջիրիդ [«մական»] խաղար։ (Պերճ Պռոշյան)◆ - Ա՛յ շուն, ո՞վ ես դուն, որո՞ւն շունն ես դուն, ինչպե՞ս կը համարձակիս իմ երեսիս։ Լևոն Շանթ◆ - Դուն որո՞ւ հացը կերած որի՞ շունը կ'ըլլաս որ Կուսակցութթենեն կ'արտաքսես Ապաղանաց Արտաշը, Շենիկցի Վարդանը։ Անդրանիկ Ծառուկյան◆ - Ասո՛ւմ ես՝ կդմփեն... Տո էն ո՞ր շունն ա, որ ջուռռաթ կանի [«համարձակվի»]։ Վրթանես Փափազյան◆ Սկսեցին իրարու խոսքեր կանչել - գնա, չեմ գնա, դուն ո՞ր շունն ես, հալա կհաչես։ (Վահան Թոթովենց)◆ - Դու ի՞նչ շուն ես, որ խառնվում ես իմ ընտանիքի գործերին։ Սերո Խանզադյան◆ Վարսավիր Վասիլը - ի՜նի շուն էր, որ չիմանար... Իհարկե, գիտեր։ Եղիշե Չարենց
