ոտքը գետին չգալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. գերագույն բերկրանք ապրել ◆ Իսկ նա ուրախ էր, քան երբեք, և կարելի է ասել, ոտը գետին չէր գալիս։ Ստեփան Զորյան ◆ Մարուշ շփոթվեցավ, ոտքը գետնեն կտրեցավ, օդին մեջ ըլլալ կարծեց։ Համաստեղ ◆ Լաճն ի, ուրախութենե ոտկեր գյետին չառնե։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։