ուղեվար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ուղին վարողը, գնալը՝ քայլելը վարողը՝ ղեկավարողը, ուղուն ուղղությունն տվողը ◆ Մենք գնում էինք թևանցուկ արած։ Նրա ուղեվարը՝ տասնյոթամյա գեղջկուհին, գալիս էր մեզ հետ... Հունգ.


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։