ուղետուփ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ուղու՝ ճանապարհի տուփ. ճանապարհ գնալու դեպքում հետը վերցվող տուփ ◆ Ես հո միշտ էլ դրամարկղումս կամ ուղետուփիս մեջ մեկ միլիոն ունեմ։ Դյումա


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Դ, Երևան, «Ասողիկ», 2018 — 172 էջ։