ուղղաթեք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ուղիղ թեքված՝ դեպի մի կողմ հակված՝ ծռված՝ շեղված ◆ Բարձրացա մի փոքրիկ ու ուղղաթեք սանդուղքով։ Բ5


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։
Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=ուղղաթեք&oldid=1714630» էջից