չանա ծեծել, շաղակրատել, շատախոսել ◆ -Փոխանակ չանա թակելու ձեռդ տան մի գործի գցիր։ ◆ -Չանա մի՛ ծեձա, էդքան քու խոսուգի մջըն նյութ չկար, լավ կէղնի օր ձենդի կտրիս։ ◆ Տեսնում եմ ձեր աշակերտները դասները թողած, պարապ-սարապ մի տեղ հավաքված կամ չանա են խփում, կամ հռհռում, կամ թե չե ձնթոփ խաղում։ Ստեփան Զորյան
զրուցել, խոսակցիլ ◆ - Իսկ մինչև այդ ես ու դու իզուր կնստենք չանա թակելու։ Ն-Դ ◆ Չեր սիրում երկար «չանա թակել» մարդկանց հետ։ ◆ - Հա․․․ Գնացե՛ք․․․Թող գնան, ջահիլ են, թող չանա խփեն։ Վրթանես Փափազյան
