դեսուդեն՝ երկրեերկիր գցել՝ ցրել ◆ Մեր տունը տեղը զավթոցները, մեզ այսպես չորս հովերուն ձգողները, իրենք ալ իրենց կարգին պանդուխտ կերթային հիմա, հազարներով։ («Զ») ◆ Շարժում՝ որ արդեն ստացած է անդարմանելի աղետի մը համեմատությունը, քիչ թե շատ կայունացած Սփյուռքը վերստին տալով բերանը չորս հովերուն: Վահե Վահյան◆ Ու հայրապետական ձիթասպանները տարտղնեց չորս հովերուն: Հակոբ Օշական
դեն գցել՝ շպրտել ◆ Կրած տպավորությունը աղի, լեղի, քայլ մը անդին հովերուն կը ցանցնե: (Թլկատինցի)
