պահատվություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (տնտգ․) պահատվության պայմանագրով մի կողմը՝ պահառուն, պարտավորվում է պահել մյուս կողմի՝ պահատուի կողմից իրեն հանձնված գույքը և այն վերադարձնել պահպանված վիճակում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։