մահ բերել, մահվան հասցնել ◆ Ով մարդասպան, անխղճմտանք, / դու չես մնալ առանց փորձանք, / Դուն, որ այլոց կարես պատանք, / կարծես քեզ համար չի կարվի: Ջ․ ◆ «Օհ հայրենի՜ք, մենք պատանք ենք հյուսում նեխած քո կյանքին / Եվ երեք տակ անե՜ծք խառնում ամեն հյուսքին»։ ◆ Ազատությոըն արվեստագործին՝ / նման է զանգի փոքրիկ լեզվակին։ / Բայց այդ փոքրիկն է մեծություն բերում, - / Թե չե՝ վրձինդ պատանքդ է կարում: ՀՇ․
