պատվին դիպչել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. անպատվություն բերել, վիրավորել ◆ Տղայի արածներն ամենից առաջ ընտանիքի պատվին էին դիպչում։ ◆ Այս տեսակ կիները բոլոր իգական սեռին ալ պատվույն կը դիպչին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  2. պատիվ չբերել, պատվաբեր չհամարվել ◆ Կոշկակարությունն մեր պատվին կդիպչի։ Հակոբ Պարոնյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։