պարզված բարդություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pɑɾzvɑt͡s bɑɾdutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) այն բարդ բառերը, որոնց բարդության նախնական աստիճանը պարզվել է և մի եզրի բարդությունը այլևս չի գիտակցվում․ ◆ լատիներեն co-operio բառում operio-ն դիտվում է որպես պարզ բառ, թեև պատմականորեն այն պարզ չէ

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ опрощенный композит (ru) ‎(oproščennyj kompozit)
• անգլերեն՝ obscure compound
• ֆրանսերեն՝ composés de somposés
• գերմաներեն՝ Dekompozita

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։