պարզված բարդություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pɑɾzvɑt͡s bɑɾdutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն բարդ բառերը, որոնց բարդության նախնական աստիճանը պարզվել է և մի եզրի բարդությունը այլևս չի գիտակցվում․ ◆ լատիներեն co-operio բառում operio-ն դիտվում է որպես պարզ բառ, թեև պատմականորեն այն պարզ չէ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։