պարզ տառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾz ˈtɑr]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (լեզվբ․) այն տառերը, որոնք արտահայտված են մեկ գրանշանով (տե՛ս մենագիր), ի տարբերություն բաղադրյալ տառերի
- այսպես են կոչվել գրաբարի վաղ շրջանի քերականություններում ձայնավոր հնչյունները («տառերը»), ի տարբերություն բաղաձայնների, որոնք արտաբերվում են ձայնավորի (ձայնի) զուգորդությամբ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- արմատական տառ(եր)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։