ջրաինքնաթիռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾɑiŋkʰnɑˈtʰir]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ռազմ․) ինքնաթիռ, որն ունակ է գտնվել նավարկության մեջ և ջրային մակերևույթից իրականացնել վերթիռ ու վայրէջք նրա վրա ◆ Օգնության ուղարկված ջրաինքնաթիռը մի որոշ ժամանակ անց մի շարք սովորական ռադիոհաղորդումներ տվեց ղեկավարման կետին։ (Մամուլ)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։
  • Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։