ջրալակոլիտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾɑlɑkɔˈlit]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (ջրբերկ․) բազմամյա սոռցույթի գոտում տարածված ուռչման բլուրներ, որոնք առաջանում են գրունտային սառչումից և ունենում են մինչև 40-50 մ բարձրություն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։