ջրային բարձիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾɑjin bɑɾˈd͡zik]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) որոշակի խորության վրա մեծ ճնշման տակ գտնվող մեկուսացած ջրակուտակ, որն ունի մայրական ծագում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։