ջրի վճիտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾi vt͡ʃitutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) իր միջով լույսի ճառագայթներ բաց թողնելու ջրի ունակություն, որը կախված է նրանում լուծված հանքային բաղադրիչների, մեխանիկական խառնուրդների օրգանական նյութերի ու կոլոիդների պարունակությունից, ինչպես նաև ջրի շերտի հաստությունից


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։