սահմանափակ մեղսունակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑhmɑnɑpʰɑk mɛʁsunɑkutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (իրավգ․) իրավաբանական (քրեաիրավական) հասկացություն, համաձայն որի՝ մեղսունակ անձը, ով հանցանքը կատարելիս հոգեկան խանգարման հետևանքով չէր կարող ամբողջությամբ գիտակցել իր գործողության (անգործության) փաստացի բնույթն ու հասարակական վտանգավորությունը կամ ղեկավարել այն, ենթակա է քրեական պատասխանատվության
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։