սաղարթավոր անտառ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɑʁɑɾtʰɑvɔɾ ɑnˈtɑr]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (կնչ․) բիոմ, որի կազմի մեջ մտնում են հիմնականում լայնատերև կամ մանրատերև ծառատեսակներ և թփեր (հաճարենի, կաղնի, կեչի, բոխի, հացենի, ցախակեռաս, կիպրոս, սրնգենի և այլն)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
  • Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։