սատուրնական ոտանավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɑtuɾnɑkɑn ɔtɑnɑˈvɔɾ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (գրկն․) իտալական ժողովրդական պոեզիայի հնագույն էպիկական ոտանավոր՝ շեշտային [տոնիկական] երկու կիսատողերով (1-ինը հաճախ երկար 2-րդից, սովորաբար կազմված 2-3 և 2 բառերից, հաճախ՝ բաղաձայնույթով [ալիտերացիա], /4+3/+6 վանկերից կազմված)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։