Jump to content

սիմպլոկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (գրկն․) կից բանատողերի կամ կոլոնների սկզբի ու վերջի բառերի կրկնություն, այսինքն՝ անաֆորի և էպիֆորի զուգորդում, միահյուսում


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։