սինապսային արգելակում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sinɑpsɑjin ɑɾɡɛlɑˈkum]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) արգելակում սինապսի մակարդակում, որը կարող է լինել հետսինապսային կամ նախասինապսային։ Հետսինապսային արգելակումը ծագում է նեյրոնի հետսինապսային թաղանթում` արգելակող միջնորդանյութի ազդեցությամբ և պայմանավորված է ԿՆՀ-ում հատուկ արգելակիչ` ներդիր նեյրոնների առկայությամբ։ Նախասինապսային արգելակումը տեղի է ունենում նախասինապսային թաղանթում, երբ մեկ այլ նեյրոնի վերջավորությունն առաջանում է աքսոաքսոնային սինապս տվյալ նեյրոնի աքսոնի վրա և արգելակում նրանում դրդման հաղորդումը կայուն ապաբևեռացման հետևանքով։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։