փափկել, մեղմանալ (կեցվածքով) ◆ Թագուհին տեսավ, սիրտը թուլացավ... / Այն քարե սիրտը՝ մաշվեց... հալվեցավ։ (Րաֆֆի)
չափից ավելի զգայուն դառնալ ◆ Ամուսնու մահից հետո սիրտը թուլացել էր։
ուշաթափվել ◆ -Կբաշխես, որ քեզ տեսնելու վրա ուրախացա ու սիրտս թիլացավ։
ուժից ընկնել ◆ Սիրտըս փորումս թուլացավ անգալներու զախ անելեն [«հարվածելուց]»։ ◆ Կյանքի բերումով այնքան տառապած էր, որ ինքնավստահ և միշտ խիզախ Չալընգյանին սիրտը երբեմն կը տկարանար, վճռականությունը կը պակսեր։ «Նաիրի»
