քնքուշ սեր ապրել ◆ Չէ որ այդ, ըստ երևույթին, ամենահասարակ խոսքերը լսելով՝ նրա սիրտն իսկույն թրթռում էր մի այնպիսի երջանկությամբ...: Ն-Դ ◆ Հիմա ելեր ենք մեր էրիկներուն կերթանք, չես ուրախանար, սիրտդ չի թրվռար։(Հակոբ Մնձուրի)
ներսում նուրբ կամ բուռն զգացումներ զարթնել՝ ապրել ◆ Նրա սիրտը թրթռացել է, երբ առաջին անգամ որդուն դպրոց է տարել։ Սերո Խանզադյան◆ Սիրտս թրթռում էր, նվագը գրգռել էր ջղերս, ուզում էի փոթորկի պես նետվել պարի մեջ։ (Ավետիք Իսահակյան)
անհանգստություն ապրել ◆ Ամեն անգամ, երբ լսում էր դռան ձայնը, նրա սիրտը թրթռում էր բնազդաբար։ Ն-Դ ◆ Պետու սիրտը թրթռում էր, հենց որ բժիշկը մոտենում էր մի կովի և ավելի երկար սկսում զննել։ (Ակսել Բակունց)
վախենալ ◆ Նրա սիրտը թրթռում էր։ Հանկարծ ֆուրգոնը շարժվի, հետի անիվը վրան գլորվի։ (Ակսել Բակունց)◆ Ղութին [«տուփը»] բաց արավ թե չէ, տանը ուշաբի սիրտը թռթռոցն ընգավ։
