բարկությունը, գրգռվածությունը ևն. անցնել, հանդարտվել ◆ Ծեծում էր երբեմն, հանդիպում... իսկ երբ սիրտն իջնում էր, դնում էր գլուխս իր կրծքին ու լալիս էր ինձ հետ։ (Մկրտիչ Խերանյան)◆ Սակայն Թորոյի սիրտը չիջավ. թույն կար դեռ մեջը, պիտի կծեր, որ հանգստանար։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Էսենց Թուրքման օղլին իրան-իրան քիչ նեղացավ, հետև սիրտ հիջավ նստավ։
հոգին հանգստանալ՝ թեթևանալ ◆ -Ջանըմ, թող լա, սիրտը իջնի: Դերենիկ Դեմիրճյան◆ -Զոհերի հող են կանչում... Հողը դրեք, սրտերն իջնի։◆ Ու ընթերցումս կը շարունակեմ բայց սիրտս կիջնա: Մտքես կուրախանամ որ հաղթությունը իմ կողմս է։ Վազգեն Շուշանյան
բավարարվել-հանգստանալ, սիրտը հովանալ ◆ Եվ նա այլակերպված բարձրացրեց սուրը և գնաց Սահակի վրա մտրակահար, սմբակակոխ ջնջելու, որ սիրտը իջնի։
