վիրավոր, ցավատեր ◆ -Ինչու՞ պետք է մնայինք... ջիգյարներս մրմուռ, սիրտներս խոց, հոգիներս փոթոթված։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Ախ, իմ ճամփան քարոտ ա, / Սիրտս էրված, յարոտ ա։Հովհաննես Հովհաննիսյան◆ համեմատության համար՝ Հառաչում էր՝ տեղս է նեղված, / Իմ սիրտն է խոց, / Իմ երգն է կոծ, / Իմ վերքն է բաց, / Իմ աչքն է թաց։ Հովհաննես Շիրազ
