հուզել ◆ Իսկույն մի խորին ,անբացատրելի զգացունք սկսվեց խռովել նրա սիրտը: (Րաֆֆի)
խռովք պատճառել ◆ Թե՞ (պատմե) միայն այն, ինչ որ կարող է գոհացնել նրա հետաքրքրությունը, առանց, սակայն, նրա սիրտը խռովելու: (Մուրացան)◆ Օհ կարծես թե նե երկնային / Զվարթուն [«հրեշտակ»] մ՛էր վար իջած՝/ լույս սփռելու, սեր բուրելու,/ խըռովելու սրտերն այրած: Պետրոս Դուրյան◆ համեմատության համար՝ Ահ թող երթաու չնայեմ ետևեն/ թող հանդարտի սրտիս խռովքը տարտամ/ Եվ աշխարհի մեջ հավիտըան զենք մոռանամ։ (Վահան Թեքեյան)
գրգռել, վրդոհվել ◆ Գարեգինը օրը մի քանի անգամ հավաքում էր իշխաններին և խոսում իրենց անելիքների մասին, որով և ավելի է խռովում Արսենի սիրտը: Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Ու արգելք ալկար, պաշտոնյաներու շրջանակի՝ խռովելու փափուկ սրտերը դիվանի պեյերուն, էֆենտիներուն [բեյելուն էվերտիներուն] Հակոբ Օշական
