քնքուշ զգացումով համակվել ◆ Այս համեմատությունը անելիս Համո Համբարձովիչը հիշում է միշտ... գավառապետի կնոջը... և նրա սիրտը հալչում է մի անուշ ջերմությունից։ Եղիշե Չարենց◆ Իսկապես կը սիրեր իր նշանածը և սիրտը կը հալեր: Եվ քանի որ սիրտը հալ ու մաշ էր, կը նշանակե որ կը նիհարնար։ Շահան Շահնուր
փափկել, մեղմանալ ◆ Երգի միջոցով հալվեցին քար սրտեր, և այդ օրվանից սերը վշտի հետ բուն դրավ մարդկանց սրտերի մեջ։ (Ավետիք Իսահակյան)