հրճվանք ապրել, սիրտը խայտալ ◆ «Գարունը եկե՜լ է»... ասում ես և զգում, որ սիրտդ այնպես է ճխում, ոնց որ վճիտ երկինք տեսած արտուտ։ Ճխում է նա, և քաղցր մարում կրծքիդ տակ։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Սրտներիս ճխած եփթ [«երբ որ»] տղուն սաղ սելիմ [«ողջ-առողջ»] տուն հասնիլը լսեցինք։ ◆ - Նայեցի ու սիրտս ճխխաց, կ'ասես իմ զավակը լիներ։ Ահ.
