հոգեպես ճնշել՝ կեղեքել ◆ - Ահա թե ո՞վ է ճմլում մեր սիրտն այնքա՜ն անողորմ, այնքա՛ն անգութ, հավերժապես - մահն է դա։ Մահն է ճմլում մեր սիրտը: (Ավետիք Իսահակյան)◆ Այն աստիճան աղեկտուր էր նրա ձայնը, որ ցնցվեցի, և սիրտս կարծես սաստիկ, սաստիկ ճմլեցին: Ն-Դ ◆ Քոնկոյի [Քոնգոյի] մեջ տեսածները զինք տխրեցուցած էին և սիրտը ճմլած: «Զարթոնք»◆ Դեռ իր մարմինը կսկիծին տակն էր այդ տեսակցության, ասոր սիրտ ճմլող հուզումներուն։ Հակոբ Օշական
անհանգստացնել, անհանգստություն պատճառել ◆ Մի ինչ-որ վատ նախազգացություն ճմլում էր նա սիրտը: Ն-Դ
հաճելի զգացում զարթեցնել ◆ Այդ բուրմունքը քաղցր ճմլեց նրա սիրտը, և նա աչքերը կրկին փակելով, երազել սկսեց։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Լուռ այրվող խանդով [«սիրով»] / Գրկում եք ամուր / Սիրտս անձնատուր / Եվ ճմլում այնքան / Քաղցը՜ր, դյուրեկան։ Հովհաննես Թումանյան
