սոլիֆլյուկցիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɔlifljukt͡sʰˈjɑ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (ջրբերկ․) փոքրաթեք լանջերի վրա հալչող գերխոնավ բուսահողերի կամ գրունտների փոքր շերտի համեմատաբար դանդաղ տեղաշարժ, որը կատարվում է գրավիտացիոն ուժերին գումարվող սառցածին (կրիոգեն) երևույթների (այդ շերտրտի հերթափոխվող հալչման-սառչման, կծկման-ուռչման և այլնի) շնորհիվ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։