սրբած սուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. կռվի պատրաստ զենք (և այն գործածող) ◆ Չաչան, լեզգի, չարքյազ՝ անվախ, անահ, մահեն երես չդարձնող սրբած սրեր։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Նա ոգևորված էր այն մտքով, որ Մանասի որջում կտեսնե «սրբած սրեր»։ (Լեռ Կամսար)
  2. չափազանց ճարպիկ, ամեն ինչում հաջողակ մարդ ◆ Նրան բան էլա խանգարիլ չի, սրբած թուր ա, աջ էլ ա կտրում ձախ էլ։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։