սրտամկանի անոթախցանում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɾtɑmkɑni ɑnɔtʰɑχt͡sʰɑˈnum]
տե՛ս ինֆարկտ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
լատ․ infarctus` «խցանված, լցված»
Բացատրություն
- (ֆզլգ․) սիրտանոթային հիվանդություն, որը բնութագրվում է միոկարդի առանձին հատվածի մեռուկացմամբ պսակաձև անոթների արյան շրջանառության խանգարման հետևանքով (տե՛ս աթերոսկլերոզ, թրոմբոզ, անոթասեղմում), և որի զարգացմանը նպաստում են գերլարումային հիվանդությունը (հիպերտոնիա), շաքարային շաքարախտը, ճարպակալումը, ծխելը, սակավաշարժ կենսակերպը, նյարդային գերլարվածությունը։ Հիմնական դրսևորումներն են՝ երկարատև սուր ցավերը կրծքի կենտրոնում կամ ձախ կողմում, վախի, շնչահեղձության զգացումը, կոլապսը (տե՛ս կոլապս), ջերմության բարձրացումը, փոփոխությունները արյան պատկերում է էլեկտրասրտագրում։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։