սրտանոթային անբավություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɾtɑnɔtʰɑjin ɑnbɑvutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (անասն․) դեպի սիրտը արյան ներհոսքի և սրտից նրա արտահոսքի հարաբերության խախտում, արյան կանգ արյան փոքր կամ մեծ շրջանառության մեջ, որի հետևանքով խանգարվում է տարբեր օրգանների և համակարգերի գործունեությունը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։