վաճառաթի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɑt͡ʃɑrɑˈtʰi]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. թիաձև գործիք՝ վաճառաիր, որով սորացող նյութերը լցվում են տոպրակները՝ պարկեր ևն՝ կշռելու՝ վաճառելու ևն նպատակով ◆ Երբ սրա կպչուն ձեռքը սկսեց վեր սողալ, վաճառաթին կարծես իրեն-իրեն իջավ նրա գլխին...:


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Ս․Ա․ Գալստյան, Գ․Կ․ Հովսեփյան, Ա․Գ․ Սահակյան, Լ․Ե․ Սահինյան, Նոր բառեր, Պրակ Բ (Ասողիկ), Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2016 — 184 էջ։