Jump to content

վայրէջքել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɑjɾɛd͡ʒˈkʰɛl]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. վայրէջք կատարել ◆ Մի հոպոպ վայրէջքեց բակում ու քթներիս տակ հանգիստ զբոսնում էր։ (Սովետական Հայաստան)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Դ, Երևան, «Ասողիկ», 2018 — 172 էջ։