վայ գլխին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. եղած կամ լինելիք բանի համար ցավի արտահայտություն է ◆ -Վա՛յ գլխիս, չըլնի՞ ուզում ա գլավնի էլ շինիլ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ -Վա՛յ իմ գլխին, ես ա՛յն օրումն եմ, Օսկան ջան, որ ժամ կամ պատարագ միտս գա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ -Վայ ինծի, վայ իմ գլխուս, չորս տղոցմովը իս [«ինձ»] անտեր ձգեցիր գացիր։ (Հակոբ Մնձուրի) ◆ Նալպանտենց [Նալբանդենց] Աննա՛, վա՜յը գլխուդ․ տունդ կ՚այրի։ Հակոբ Օշական
  2. արհամարհական արատահայտություն է ◆ -Վա՛յ քու գլխին, մեր մարթկերանց բերածը լավացրուց, հե գիդես քու քաչալի բերածը սղացրո՞ւց։ ◆ -Վա՜յ գլուխներուն․․․ մունտառները [մունդառները] (ոստիկանները) գող ավազակներու հետ մեկ եղած են։ Զապել Եսայան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։