Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(ռազմ․) ուսումնամարզական սարք, որը նախատեսված է անշարժ և շարժական վիճակում գտնվող ռազմական տեխնիկայի վրա մարզումների միջոցով սովորողների ունակություններն ու հմտությունները կատարելագործելու համար ◆ Նայում էի նրան․․․ու ժպտում, համա մարզիչ էր, հա՜․․․Էլ ինչ վարժասարք, ինչ ուրիշ բժիշկ։ (Սովետական Հայաստան)
(պաշտանվ․) անձնակազմի մեջ տարբեր մասնագիտություններով մասնագիտական հմտությունների գործնական ձևավորման, կատարելագործման ու վերահսկման համար նախանշանակված ուսումնավարժական սարք՝ հարմարանք

Թարգմանություն

Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։
Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Դ, Երևան, «Ասողիկ», 2018 — 172 էջ։