վեճ֊խոսքակռիվ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛt͡ʃ֊χɔskʰɑkˈriv]


Գոյական

  1. (նորբ․) վեճ ու խոսքակռիվ, վիճելը և խոսքով կռվելը ◆ Երբ մի տարի աշխատեց կոլտնտեսությունում, ճիշտ է, բրիգադիրի հետ վեճ-խոսքակռիվ կար։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]