վերաքննության հիմք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛɾɑkʰnːutʰjɑn ˈhimkʰ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (իրավգ․) օրենքով նախատեսված այնպիսի հանգամանք, որը վերաքննիչ դատարանի կողմից հաստատվելու դեպքում հանգեցնում է առաջին ատյանի դատարանի դատավճռի (կամ այլ վերջնական որոշման) լրիվ կամ մասնակի բեկանման կամ փոփոխման ու նոր դատավճիռ կամ որոշում կայացնելուն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։