վերմակածածկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛɾmɑkɑˈt͡sɑt͡sk]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (դիպվ․) վերմակով փաթաթված՝ ծածկված ◆ ...Անգույն մի վերմակի մեջ փաթաթված՝ շտապ ու հոգնած քայլերով գնում էր կողքիցս նույն ճանապարհով... Երբ հասա Սիպիլի տանը, վերմակածածկ ծերունին հետևել էր ինձ առանց ետ մնալու... (Վահրամ Փափազյան)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։