վերջադրական հոլովում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛɾd͡ʒɑdɾɑkɑn hɔlɔˈvum]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) ըստ հոլովիչների տեղադրման բնույթի՝ գրաբարի հոլովման երկու տիպերից այն (մյուսը՝ ներդրական), երբ հոլովիչը ավելանում է վերջից, առանց խախտելու բառի ամբողջականությունը (ճանապարհ-ճանապարհի, ծով-ծովու և այլն)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ետմասնիկավոր հոլովում, վերջամասնիկավոր հոլովում

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։